Контрольная Рапалльский договор 1922г, его основные положения, характер и значение. Учебная работа № 147108
Количество страниц учебной работы: 11,10
Содержание:
«СПИСОК ИСПОЛЬЗОВАННОЙ ЛИТЕРАТУРЫ:
1. Ахтамзян А.А. Профили Рапалльской дипломатии // Вопросы истории. – 1974. — №2. – С. 100-124.
2. Ахтамзян А.А. Генуэзская конференция и Рапалльский договор // Вопросы истории. – 1972. — №5. – С. 42-63.
3. Ахтамзян А.А. Рапалльская политика. Советско-германские дипломатические отношения в 1922-1932 годах, М.: «Международные отношения», 1974. – 304 с.
4. Безыменский Л. Секрет Рапалло (документальный очерк) // Новое время. – 1982. — №16. – С. 26-30.
5. Волобуев П.В. Советская Россия на Генуэзской Конференции. Из истории Европы: в новое и новейшее время. – М.: Наука, 1984. – С. 134 – 148.
6. Кобляков И.К. Начало рапалльского периода в советско-германских отношениях (1922-1923 гг) // История СССР. – 1973. — №6. – С. 18-34.
7. Макаренко П.В. Курсом Рапалло: СССР и Германия в 1922-1927 гг. // Вопросы истории. – 2011. — №10. – С. 29-45.
8. Советско-германские отношения. 1922-1925 гг. Документы и материалы. Часть І. 1922-1924 гг. – М.: Политиздат, 1977. – 407 с.
9. Трухнов Г.М. Поучительные уроки истории. Три советско-германских договора (1922-1926 гг.). – Мн.: Изд-во БГУ, 1979. – 184 с.
10. Трухнов Г.М. Рапалло в действии: Из истории сов.-герм. отношений (1926-1929 гг.). – Мн.: Изд-во БГУ, 1982. – 216 с.
»
Учебная работа № 147108. Контрольная Рапалльский договор 1922г, его основные положения, характер и значение
Выдержка из похожей работы
значыць супраць СССР, фашызм меў на мэце зняволенне і іншых краін, устанаўленне
сусветнага панавання.
Паўстала задача арганізацыі сумесных дзеянняў
розных палітычных сіл для адпору гэтай палітыцы. Здавалася, у сярэдзіне 30-х
гг. такія перадумовы намячаліся: ідэя Савецкага Саюза аб арганізацыі сістэмы
калектыўнай бяспекі знайшла падтрымку Францыі, Югаславіі, Румыніі і іншых
краін. У 1934 г. СССР уступіў у Лігу Нацый і стаў пастаянным членам яе Савета.
У 1935 г. былі падпісаны савецка-французскі і савецка-чэхаславацкі дагаворы.
Але далей падзеі пайшлі па іншаму шляху. Кіруючыя
колы Англіі з самага пачатку займалі абыякавую пазіцыю у адносінах да ідэі
калектыўнай бяспекі. Паступова змянілася да горшага і пазіцыя Францыі. Кіруючыя
колы заходніх дзяржаў узялі курс на “прымірэнне” з агрэсарам. Галоўны сэнс
гэтага курса заключаўся ў тым, каб цаной уступак аслабіць германскі націск на
Захадзе і накіраваць яго экспансію на Усход.
Палітыка “прымірэння” рэалізоўвалася па розных
напрамках. Заходнія дзяржавы нічога не зрабілі, калі Германія яшчэ вясной
1935г. афіцыйна адмовілася ад выканання усіх ваенных артыкулаў Версальскага
дагавора і ўвяла забароненую ёй усеагульную павіннасць. У наступным годзе
Германія акупіравала Рэйнскую дэмілітарызаваную зону. Ад Германіі старалася не…
